Vere, mi ne plu volis vojaĝi. Do, kiam geamikoj iris al la
proksima lernejo por donaci krajonojn kaj kajerojn, mi kuŝi sin sur la lito.
Poste venis tempo por manĝi kaj ni ekis denove en la buseto.
La vojo estis egale malfacila. Tamen ni devis trapasi ĝin.
Kaj, finfine, ni atingis Pokhara-n en malfrua vespero.
No comments:
Post a Comment